ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΛΑΙΚΙΣΜΟ-ΚΡΑΤΙΣΜΟ

«Είναι παγκόσμιο το φαινόμενο. Όπου απουσιάζει η οργανωμένη κοινωνία πολιτών κυριαρχεί ο λαϊκισμός ο κρατισμός η διόγκωση των κοινωνικών ανισοτήτων η καταπάτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης η αναξιοκρατία και η διαφθορά»

Η άρνηση της πραγματικότητας, η λαϊκίστικη ρητορική, οι αντιμνημονιακές ανοησίες, την ώρα που η χώρα χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια από την Ευρώπη και επείγουσες μεταρρυθμίσεις, οδήγησαν πέντε χρόνια και πλέον σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που έφεραν αντί τη λύτρωση την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης. Με πρόσημο επίσης το λαϊκισμό, οι υποκρισίες και τα προσωπικά πολιτικά παιχνίδια έφεραν τη χώρα πολλές φορές στο χείλος του γκρεμού.

Χρειάστηκε, ο εικονικός πνιγμός όπως έγραψε ο Guardian μετά το δημοψήφισμα με το δίλλημα «Είτε θα εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις, είτε θα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη και θα δει τις τράπεζες να καταρρέουν», και τον επόμενο μήνα να μη πληρώσει κανονικά μισθούς και συντάξεις, για να αντιληφθεί η Ελληνική πλευρά την θέση της και ότι λεφτά, χωρίς όρους, συμφωνία και μνημόνιο δεν μπορούν να δοθούν .

Τα λόγια συμπάθειας που ακούσαμε πολλές φορές από το ξένο τύπο, στήριξαν την Ελληνική υπόθεση αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του λαϊκισμού που υφίσταται στη χώραμας. Μια πολιτική που μεν ότι είναι κατά της λιτότητας αλλά δεν νοιάζεται όταν το κράτος δημιουργεί ελλείμματα και απαιτεί να τα πληρώσουν οι άλλοι. Μια τέτοια πολιτική αποδείχθηκε δεν μπορεί να σταθεί επί μακρόν . Στην προκειμένη περίπτωση οι άλλοι που καλούνται να πληρώσουν είναι οι Ευρωπαίοι και από εκεί στριμώχνονται τα πράγματα. Οι αντιμνημονικοί, γνωρίζοντας ότι αυτή η ιστορία κάποτε θα σταματήσει σου λένε θέλουμε δικό μας νόμισμα, να κόβουμε όσο χρήμα θέλουμε. Εδώ αρχίζει μια μεγαλύτερη απάτη από αυτούς παίζουν στη πλάτη του λαού και αφελής αυταπάτη από αυτούς που δεν μπορούν αντιληφθούν το βάθος των πραγμάτων .

Γιατί ναι μεν ένα λαϊκίστικο κράτος με εθνικό νόμισμα μπορεί να κόβει όσο χρήμα θέλει. Αλλά πληθωριστικό χρήμα, που στην ουσία σημαίνει ότι θα μείωνε τους μισθούς και τις συντάξεις πάνω από το 50% μέσα σε ένα χρόνο ο ίδιος ο πρωθυπουργός μίλησε για πολύ μεγαλύτερες απώλειες από την στιγμή που υπέγραψε την συμφωνία για το 3^ο Μνημόνιο.

Τώρα που γκρεμίζονται οι λαϊκίστικες πολιτικές απάτες και αυταπάτες συνειδητές ή όχι δεν έχει σημασία, είναι καιρός να το πούμε ξεκάθαρα ότι δεν θα μπορούσαν να βρουν έδαφος σε μια κοινωνία με ισχυρή και οργανωμένη κοινωνία πολιτών που η πλειονότητα των πολιτών γνωρίζουν τι τους γίνεται.. Γιατί οι οργανωμένοι πολίτες σε δράσεις ανθρωπιστικής βοήθειας, κοινωνικής αλληλεγγύης, πολιτιστικής και οικολογικής συμμετοχής, δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και καταναλωτικής συνείδησης δεν μπορούν να παρασυρθούν από τις συλλογικές αυταπάτες και να χειραγωγηθούν από τις λαϊκίστικες πολιτικές.

Οι οργανωμένοι πολίτες σε συλλογικές οντότητες είναι ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ κράτους και αγοράς με αυξημένη κοινωνική ευθύνη και προσφορά άρα και με βιωματική κοινωνική μάθηση γνωρίζουν ποιο είναι και ποιο δεν είναι το κοινωνικό όφελος .Οι οργανωμένοι πολίτες στις οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών που δρουν και προσφέρουν εθελοντικά διαφέρουν ριζικά από τις οργανωμένους πολίτες στα κόμματα που ενδεχομένως προσδοκούν και επιδιώκουν πελατειακές σχέσεις με το δημόσιο και λειτουργούν ως οπαδοί των κομμάτων έτοιμοι να υποστηρίξουν πολλές φορές ένα λαϊκίστικο αφήγημα.

Μπροστά στις επερχόμενες εκλογές, οι οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών, δεν μπορούν να μένουν παθητικοί θεατές σε ένα πολιτικό κομματικό σύστημα που αρνείται κοινωνικά να εκσυγχρονιστεί για να αξιοποιήσει όλο το κοινωνικό κεφάλαιο και τους ανθρώπινους πόρους, που μένουν ανενεργοί και πνίγονται από την θεσμική ασφυξία που προκαλεί το πελατειακό κράτος.

Που δεν αντιλαμβάνεται και δεν θέλει να μάθει τίποτε πέρα από το κρατισμό και την υπερφορολόγηση της πραγματικής οικονομίας.

Που δεν αντιλαμβάνεται και δεν θέλει να μάθει ότι, η αντιμετώπιση της ανεργίας και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας περνάει πλέον μέσα από την ανάπτυξη του τρίτου τομέα και της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας.

Οι οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών που έχουν συνείδηση της ολότητας του χώρου (είναι πάνω από 10.000 ενεργές σε όλη τη χώρα) δεν είναι βέβαια κατά του θεσμού των κομμάτων στην αντιπροσωπευτική μας δημοκρατία, αλλά επισημαίνουν ότι τα κόμματα οφείλουν να ανακαινίσουν την πολιτική τους και να γίνουν πιο αντιπροσωπευτικά, εκφράζοντας κάθε συλλογικότητα της κοινωνίας και όχι μόνον τις κρατικές συντεχνίες και την κομματικές γραφειοκρατίες.

Ενώ είναι πασιφανές ότι για να ακολουθήσουν τον Ευρωπαϊκό βηματισμό εξέλιξης των πραγμάτων, οφείλουν να εντάξουν στα προγράμματά τους και πολιτικές για την κοινωνική οικονομία.