Αναδημοσίευση από real

«Η Ελλάδα μπορεί να διεκδικήσει από τη Γερμανία την οφειλή του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων προσφεύγοντας στο διεθνές διαιτητικό δικαστήριο. Δεν υπάρχει κανένα θέμα παραγραφής», τονίζει στη Realnews o γερμανικής καταγωγής δικηγόρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ιταλίας (Corte di Cassazione Roma) δρ Γιόακιμ Λάου, ο οποίος υπερασπίζεται τα θύματα της σφαγής του Διστόμου.

Με κατηγορηματικό τρόπο ο δρ Λάου κάνει σαφές ότι «η Γερμανία οφείλει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της και να πληρώσει τα χρέη της». Οπως εξηγεί, «στο διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει “συνταγή”. Η Γερμανία είτε πρέπει να αποδεχτεί τις αποφάσεις των ελληνικών και ξένων δικαστηρίων, είτε να ανοίξει το θέμα στα γερμανικά δικαστήρια, είτε να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση με την Ελλάδα».

Με σημαντικές νίκες στα ιταλικά δικαστήρια υπέρ των θυμάτων του Διστόμου, αλλά και με βαθιά γνώση της ιστορίας και του διεθνούς δικαίου, ο δρ Λάου προτρέπει την ελληνική κυβέρνηση να ξεκινήσει άμεσα διαβουλεύσεις με τη Γερμανία, τόσο για την αποπληρωμή του κατοχικού δανείων όσο και για τις αποζημιώσεις των ζημιών που προκάλεσε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

«Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε ότι η θέση της Γερμανίας δεν στηρίζεται στους νόμους. Στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην οικονομική της δύναμη και αυτό συνιστά μια ηγεμονία που μπορεί να επηρεάσει την ερμηνεία του διεθνούς δικαίου. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο η Ελλάδα και οι Ελληνες πρέπει να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους», σημειώνει ο Γερμανός δικηγόρος.

«Η στάση αυτή της Γερμανίας μέχρι σήμερα δηλητηριάζει το κλίμα», τονίζει ο δρ Λάου, επισημαίνοντας ότι η Γερμανία το 1990 έχασε ιστορική ευκαιρία να φέρει στο ίδιο τραπέζι τα ευρωπαϊκά κράτη που είχε καταλάβει και να συζητήσει οριστικά τις αξιώσεις τους. Κάτι για το οποίο είχε άλλωστε δεσμευτεί με τη Συμφωνία του Λονδίνου της 27/02/1953 περί εξωτερικών Γερμανικών Χρεών (Ν. 3480/1956).

Η Γερμανία τότε ανέλαβε την υποχρέωση μετά την επανένωσή της (άρθρο 5 παρ. 2) όχι μόνο να ρυθμίσει τις εξωσυμβατικές αποζημιωτικές υποχρεώσεις της (οφειλές από αδικοπραξίες των στρατευμάτων κατοχής), αλλά και να εκδώσει εκείνες τις νομοθετικές διατάξεις και να λάβει εκείνα τα διοικητικά μέτρα που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση της συμφωνίας αυτής, καθώς επίσης και να τροποποιήσει ή να καταργήσει νομοθετικές διατάξεις και διοικητικές πράξεις που δεν είναι συμβατές με τη συμφωνία αυτή και τα παραρτήματα αυτής.

Μάλιστα, συμφωνήθηκε ρητώς ότι ανεξαρτήτως του εάν υφίσταται ή όχι αμοιβαιότητα μεταξύ της Γερμανίας και της χώρας στην οποία εκδόθηκε η απόφαση, η Γερμανία θα δίνει σε οιονδήποτε πιστωτή το δικαίωμα να πετύχει στα γερμανικά δικαστήρια την εκτέλεση των δικαστικών ή διαιτητικών αποφάσεων που εκδόθηκαν σε κάποια από τις πιστώτριες χώρες μετά την έναρξη της παρούσας συμφωνίας.

Κατά παραβίαση των υποχρεώσεων αυτών ωστόσο, η Γερμανία κατήργησε μονομερώς, το 2000, τη δυνατότητα άσκησης αξιώσεων αποζημίωσης για τα ναζιστικά εγκλήματα και αποστέρησε στα θύματα εγκλημάτων στρατευμάτων κατοχής κάθε πρόσβαση στα γερμανικά δικαστήρια.

«Ο κατά τα ανωτέρω αποκλεισμός του δικαιώματος ιδιωτών να στραφούν δικαστικώς κατά του γερμανικού Δημοσίου αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του δικαίου από τη σύγχρονη Γερμανία, αφού συγκρούεται με την υποχρέωσή της, την οποία ανέλαβε με τη Συμφωνία του Λονδίνου», υποστηρίζει ο δρ Λάου.

Το Δίστομο

Αναφερόμενος μάλιστα στην υπόθεση του Διστόμου, μετά και την ιστορικής σημασίας απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ιταλίας να μπορεί να γίνει κατάσχεση γερμανικών ακινήτων στο ιταλικό έδαφος, ώστε να αποζημιωθούν οι συγγενείς των εκτελεσθέντων, τόνισε χαρακτηριστικά: «Η Γερμανία έχει προσφύγει νομικά και προσπαθεί να παρακάμψει τις αποφάσεις των ιταλικών δικαστηρίων, που έχουν αναγνωρίσει τη δυνατότητα να εκτελέσουν ελληνικές αποφάσεις στην Ιταλία. Η διαδικασία αυτή θα πάρει χρόνο. Εν τω μεταξύ, η κατάσχεση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων παραμένει μέχρι την τελική απόφαση. Αυτή τη στιγμή όμως, τίποτα δεν είναι σίγουρο σε μια Ιταλία αδύναμη λόγω των χρεών της. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν το ιταλικό δικαστήριο θα απορρίψει ή θα δεχθεί τα αιτήματα της Γερμανίας».