Κοινωφελής Εργασία ή Ανωφελής εκμετάλλευση; |
* Του Δημήτρη Μιχαηλίδη
Από το παραπάνω σημείο, μέχρι του να γίνει, ένα πρόγραμμα του ΕΚΤ, ένα εργαλείο ενδυνάμωσης και εξυπηρέτησης των κομματικών ή διακομματικών εξουσιαστικίστικων συντεχνιών, η απόσταση είναι απελπιστικά μεγάλη. Ούτε η ανάθεση σε κρατικό εξάρτημα της εξουσίας (ανεξάρτητο ή εξαρτημένο, δεν έχει σημασία) της «απορρόφησης» των διατεθέντων χρημάτων, και πρόσληψης ανέργων, είναι αποδεκτή πρακτική, διότι πάλι το πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας γίνεται εργαλείο της πολιτικής αντιπαράθεσης των αγωνιζομένων για την εξουσία, ενώ επρόκειτο για μέσο για την ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών και των οργανώσεών της κοινωνίας των πολιτών. Το θέμα δεν είναι η επιλογή της ποιο ανώδυνης μεθόδου ενίσχυσης της κρατικής εξουσίας (Δήμοι, κεντρικές κομματικοποιημένες συντεχνίες, ΑΣΕΠ κλπ), αλλά η ενδυνάμωση των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Και δεν υπάρχει αυθεντικότερη έκφραση της κοινωνίας των πολιτών, από την ίδια την κοινωνία των πολιτών με τις οργανώσεις της. Κάθε προσπάθεια της εξουσίας να υποκαταστήσει την κοινωνία με δομές και ανεξάρτητες αρχές και δημόσιες υπηρεσίες ή ακόμα και με δημοτικές αυτοδιοικήσεις είναι αλλοίωση (κακοποίηση) της αρχικής πρόθεσης ενίσχυσης της κοινωνίας. Η κοινωνία δεν αποζητά άλλους εκφραστές της κρίσης της και της επιθυμίας της. Είναι εκεί η ίδια παρούσα. Χωρίς ΑΣΕΠ. Και χωρίς συμπολίτευση και αντιπολιτεύσεις. Είναι απλά η ίδια η κοινωνία. Μακριά από κάθε έντιμο πολίτη της κοινωνίας τα παιχνίδια της εξουσίας (πολιτικής ή πολιτικών). Οι έντιμοι εθελοντές πολίτες εκφράζονται με τις αυθεντικές δομές έκφρασης της κοινωνίας, τις αυθεντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
|