Την εν λόγω Δευτέρα ένα μικρό ημιφορτηγό κατέφθασε στην περιοχή με το χειρότερο νερό της Καλιφόρνιας, την Κοιλάδα του Αγίου Ιωακείμ (San Joaquin Valley). Μολονότι η κοιλάδα αυτή είναι από τις πιο εντατικά καλλιεργούμενες αγροτικές περιοχές της Καλιφόρνιας, κανένα πανεπιστήμιο, ερευνητικό ίδρυμα ή επιχείρηση δεν είχε καταφέρει να αφαλατώσει τα γεμάτα από θειώδη άλατα ασβεστίου νερά της περιοχής, παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες εδώ και 50 χρόνια.  

Το φορτηγάκι είχε στην καρότσα του μια «έξυπνη» διάταξη αφαλάτωσης και φιλτραρισμού ονόματι «Μ3», που είχε σχεδιαστεί από επιστήμονες και φοιτητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας UCLΑ. Με το που έγινε η σύνδεσή της σε μια βάνα γεώτρησης και τέθηκε σε λειτουργία, νερό πόσιμο έρευσε στην έξοδο της διάταξης, με την εφαρμογή μιας και μόνο φάσης αντίστροφης όσμωσης.

Οι επιστήμονες μέτρησαν με αγωνία την απόδοση: 65% του εισερχόμενου νερού είχε καθαριστεί μονομιάς! Φωνές χαράς ακούστηκαν από όλους για το επίτευγμα. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής Γιόραμ Κόεν (Υoram Cohen), καθηγητής Χημικής και Βιομοριακής Μηχανικής στο UCLΑ, ήταν κατά 30% μεγαλύτερη απόδοση από εκείνη της 20πλασίου μεγέθους διάταξης που είχε εγκαταστήσει παλαιότερα το ίδιο πανεπιστήμιο στην ίδια περιοχή. Μάλιστα εφαρμόζοντας επιπρόσθετα μια διεργασία επιταχυνόμενης χημικής αποσκλήρυνσης- την οποία επίσης ανέπτυξαν στο UCLΑ- ήταν τώρα βέβαιοι ότι η απόδοση αυτή θα φθάνει στο 95%.

Πρακτικά δηλαδή όλο το εισερχόμενο νερό γίνεται πόσιμο! Μεταφράζοντάς το σε κάλυψη αναγκών, ο Κόεν δήλωσε ότι το δυναμικό της διάταξης «Μ3» είναι για 6.000 γαλόνια πόσιμου νερού ημερησίως αν αυτό προέρχεται από τη θάλασσα ή 9.000 γαλόνια αν προέρχεται από γεωτρήσεις. Δηλαδή η συσκευή της καρότσας του ημιφορτηγού φθάνει και περισσεύει για να ξεδιψάσει ημερησίως 6.000 ανθρώπους, με ανώτατο όριο τους 12.000 (τους κατοίκους μιας τυπικής κωμόπολης της ελληνικής επαρχίας).