Διαβάσαμε στο econews.gr via της εφημερίδας «Εξπρές», ότι η υπουργός Περιβάλλοντος Τίνα Μπιρμπίλη, στο πλαίσιο ημερίδας με θέμα «το περιβαλλοντικό έγκλημα», ανακοίνωσε τη δημιουργία Εθνικού Βιομηχανικού Πάρκου στον Ασωπό με στόχο να οριοθετηθούν η ανάπλαση του ποταμού και η βιομηχανική ζώνη εντός του 2010.

Η χρήση της λέξης «Εθνικό», σημαίνει προφανώς ότι το «πάρκο» θα ελέγχεται από το κράτος. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι εκτός από Εθνικό θα είναι και οικολογικό, ένα “Εco-industrial park” (οικο-βιομηχανικό πάρκο) όπως είναι o πλέον κοινώς αποδεκτός διεθνής ορισμός στη διεθνή ακαδημαϊκή και επιχειρηματική κοινότητα, τα τελευταία 10 περίπου χρόνια.

Τι είναι ένα “οικο-βιομηχανικό πάρκο;”
Ο ορισμός “Εco-industrial park”  αρχικά βασίστηκε στην ιδέα και δουλειά  της ομάδας Indigo Development – συμβουλευτική εταιρεία για την προώθηση και εφαρμογή της βιομηχανικής οικολογίας, — που δημιουργήθηκε το 1993 και στη συνέχεια (1995) επεκτάθηκε και στο  US-Environmental Protection Agency (Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος).

Ένα οικολογικό βιομηχανικό πάρκο (ΟΒΠ) είναι μια κοινότητα διαφόρων επιχειρήσεων και βιομηχανιών που βρίσκονται μαζί σε μια κοινή περιοχή. Μέσω της βελτίωσης των ατομικών επιδόσεων της κάθε επιχείρησης και της συνεργασίας, αυτή η κοινότητα αναζητεί και επιχειρεί  βελτιωμένες περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιδόσεις με σκοπό το συλλογικό όφελος.

Ο στόχος ενός οικολογικού βιομηχανικού πάρκου είναι να βελτιώσει τις οικονομικές επιδόσεις των συμμετεχουσών εταιριών, ελαχιστοποιώντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους. Συστατικά αυτής της προσέγγισης περιλαμβάνουν τον πρώιμο σχεδιασμό των υποδομών στάθμευσης και εγκαταστάσεων,  την καθαρότερη παραγωγή και την πρόληψη της ρύπανσης, καθώς επίσης και την ελαχιστοποίηση της ενεργειακής απόδοσης μέσω της καλύτερης διαχείρισης, οικονομίας και εγκατάστασης καθαρών πηγών ενέργειας. Ένα οικολογικό βιομηχανικό πάρκο επιδιώκει επίσης οφέλη για τις γειτονικές κοινότητες.

Δεν θα επεκταθούμε σε λεπτομέρειες σχετικά με την διαχείριση των ΟΒΠ. Παρόλα τα προβλήματα, τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, σε χώρες της Ασίας και Βόρειας Αμερικής κυρίως, είναι ενθαρρυντικά. Είναι βασικό όμως να διαχωρίσουμε ότι διαφορετικές είναι οι απαιτήσεις στην διαχείρηση – αλλά και τα προβλήματα – ενός εθνικού (ελεγχόμενου από το κράτος) και ενός ιδιωτικού ΟΒΠ. (Παραθέτω μια μικρή βιβλιογραφία στο τέλος του post για οποίον ενδιαφέρεται.)

Επίσης δεν γνωρίζουμε πολλά για την περιοχή και χρήση γης καθώς επίσης και τις λεπτομέρειες σχετικά με τον σχεδιασμό του μελλοντικού Εθνικού Βιομηχανικού Πάρκου στον Ασωπό, όποτε περιμένουμε τις εξαγγελίες του υπουργείου.

Πολύ γενικά και συνοπτικά τα πλεονεκτήματα ενός ΟΒΠ αλλά και τα προβλήματα, είναι τα εξής

Πλεονεκτήματα:

• Ισχυρότερη χρηματοοικονομική ανάλυση των επενδύσεων σε ακίνητα
• Μεγαλύτερη καινοτομία
• Κίνητρα για καλύτερη κερδοφορία
• Ενίσχυση της ανάπτυξης της έννοιας της «αξίας»
• Καλύτερη διαχείριση ρίσκου
• Καλύτερη κατανόηση εταιρικής διαχείρισης
• Καλύτερη ενσωμάτωση των επιχειρηματικών διαδικασιών
• Ευκολότερη συνεργασία με ιδρύματα και κοινωνικούς και οικονομικούς φορείς
• Διασπορά ιδεών και τεχνολογιών

Προβλήματα στην υλοποίηση και διαχείριση:

• Ενδεχόμενη έλλειψη εμπειρίας στην πραγμάτωση και διαχείριση ενός ΟΒΠ
• Δυσκολίες στην χρηματοδότηση για την ανάπτυξη ενός ΟΒΠ (Υπάρχει επίσης ο κινδύνος ενδεχόμενη χρηματοδότηση να ενθαρρύνει ξεπερασμενες επιχειρηματικες συμεπριφορες και μοντέλα)
• Αναζήτηση μέγιστης απόδοσης ως προς την επένδυση μπορεί να οδηγήσει στην παράληψη πολλών σημαντικών χαρακτηριστικών στον σχεδιασμού ΟΒΠ.
• Περιορισμένα κεφάλαια πέραν εκείνων που απαιτούνται για τη βασική υποδομή και προσλήψεις.
• Συμμέτοχη από ξεπερασμένα επιχειρηματικά μοντέλα και συμπεριφορές μπορεί να οδηγήσουν σε αμφισβητούμενα αποτελέσματα.
• Γραφειοκρατικές δυσκολίες και καθυστερήσεις

Βιβλιογραφια και περισσοτερες πληροφοριες
*   Steven Peck & Laura Ierfino. Eco-Industrial Parks: An Industrial Development Strategy For the 21stCentury  http://www.peck.ca/nua/ies/ies03.html
*   Chertow, Marian. 2004. Industrial Symbiosis and Eco-Industrial Parks. Yale University School of Forestry & Environmental Studies. Presentation delivered by Reid Lifset at Partnership for the Future: 2nd Annual Conference and Workshop for Eco-Industrial Development, Eco-Industrial Estates Asia Network, Bangkok, Thailand March 11-12, 2004..
*   Anja-Katrin Fleig. 2000. ECO-Industrial Parks, A Strategy towards Industrial Ecology in Developing and Newly Industrialised Countries, Prepared for GTZ, Eschborn, Deutsche Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit (GTZ) GmbH
*   Lowe, Ernest A. and Geng Yong. 2003. Industrial Ecology and Eco-Industrial Parks Handbook.
*   Indigo Developmentphg

πηγή http://athenadr.files.wordpress.com/2009/12/ozdipark.jpg