Μια σημαντική παράμετρος, που επηρεάζει τις προοπτικές απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία στη χώρα μας, είναι η μη επαρκής ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας. Με δεδομένη την αδυναμία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να προσφέρει απασχόληση σε όλο το εργατικό δυναμικό, η ανάγκη για ανάπτυξη του τρίτου τομέα της οικονομίας, αποτελεί για την ελληνική πραγματικότητα ζήτημα μείζονος σημασίας.

Τι είναι κοινωνικό κεφάλαιο;  Με την έννοια που έχουν δώσει στον όρο οι P. Bourdieu,  J. Coleman και R. Putnam,  πρόκειται για το σύνολο των μη οικονομικών πόρων, πραγματικών ή φανταστικών, που αποδίδονται σε άτομα,  ομάδα ή σε ένα δίκτυο  κοινωνικών σχέσεων και χαρακτηρίζονται από εμπιστοσύνη, αμοιβαιότητα και κοινά αποδεκτούς κανόνες συμπεριφοράς,  που διευκολύνουν τη συνεργασία και τη συλλογική δράση των ανθρώπων,  με στόχο το γενικό συμφέρον

Του Τάκη Μίχα

Κάθε κοινωνία περιλαμβάνει δίκτυα και θεσμούς που ενισχύουν την εμπιστοσύνη και την αμοιβαιότητα μεταξύ των πολιτών. Πρόκειται για το λεγόμενο «κοινωνικό κεφάλαιο», έναν όρο που έκανε σοβαρά την εμφάνισή του στην πνευματική και πολιτική σκηνή πριν από περίπου μία δεκαετία.

Των Ευστράτιου Παπάνη, Μυρσίνης Ρουμελιώτου και Παναγιώτη Γιαβρίμη

Ο Bourdieu (1986) μελέτησε γενικά την έννοια του κεφαλαίου και διέκρινε τέσσερις διαφορετικές μορφές: το οικονομικό, το πολιτισμικό, το συμβολικό και το κοινωνικό. Όλες οι μορφές κεφαλαίου προκύπτουν από το οικονομικό κεφάλαιο μέσω μετασχηματιστικών διαδικασιών,

Οι νέες στρατηγικές των ΜΚΟ συνιστούν μια «παγκοσμιοποίηση από κάτω», δηλαδή την απόκτηση των ικανοτήτων των ίδιων των πολιτών να μπορούν να διεκδικήσουν το κοινωνικό τους μέλλον σε σχέση με την «παγκοσμιοποίηση από πάνω» των επιχειρήσεων, κεφαλαίων και της  καταναλωτικής ομοιομορφίας.

Αυτή η οργανωμένη κοινωνία των πολιτών μπορεί να αποτελέσει τον κατάλληλο μηχανισμό που θα φέρει τους πολίτες κοντά στην θεσμοθετημένη κεντρική εξουσία, συμμέτοχους και κοινωνούς των αλλαγών.

Το συνθετικό οίκο - όχι με την τρέχουσα σημασία του οικολογικού περιεχομένου, αλλά με την αρχαιοελληνική έννοια του οίκου.

Ζούμε σήμερα τη λεγόμενη "παγκοσμιοποιημένη" φάση της οικονομίας της αγοράς και σε τοπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι κάθε είδους αγορές, από αυτή των εμπορευμάτων μέχρι την αγορά εργασίας, κεφαλαίων ή του ελεύθερου χρόνου, έχουν γίνει οι αόρατοι ρυθμιστές της καθημερινής ζωής μας. Στις κοινωνίες του "αναπτυγμένου" κόσμου είμαστε εγκλωβισμένοι σε οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις που την