Γράφει η Υφυπουργός Εσωτερικών Παρασκευή (Βιβή) Χαραλαμπογιάννη
Το προηγούμενο διάστημα στο Υπουργείο Εσωτερικών, σε στενή συνεργασία με την υπόλοιπη κεντρική διοίκηση, σχεδιάστηκε ένα ολοκληρωμένο πλάνο ενεργειών, προκειμένου να ενισχυθεί η δράση των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών (Ο.Κοι.Π.), και να διασφαλιστεί η απαραίτητη διαφάνεια, η λογοδοσία, η ακεραιότητα και η χρηστή διαχείρισήτους.

Η παγκόσμια υγειονομική κρίση μαζί με τα αναγκαστικά έκτακτα μέτρα κρατικού παρεμβατισμού φέρνει μια αναγκαστική αναθεώρηση και στο οικονομικό μοντέλο των αγορών. Στην Αμερική ανακοινώθηκαν μέτρα 4 τρις δολαρίων για να αντιμετωπιστεί το τεράστιο κύμα της ανεργίας που φθάνει στο 30%. Στην Ευρώπη θα χρειαστούν άλλα τόσα περίπου από την Ε.Ε και τα κράτη μέλη για να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία.

Για τη δημοκρατία όσο και να φαίνεται παράδοξο δεν υπάρχει μια ολοκληρωμένη καθολική θεωρία για όλες τις πτυχές που την καθορίζουν. Υπάρχει θεωρία για τη φιλελεύθερη δημοκρατία, θεωρία για τη σοσιαλδημοκρατία και ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός για την Αριστερά. Αυτές οι θεωρίες είναι μονοδιάστατες και ελλιπείς για να ερμηνεύσουν την σύγχρονη πραγματικότητα.

Βασίλης Τακτικός

Η ιστορία θα γράψει: «Τότε πανικοβλήθηκαν οι ελίτ.. ο φόβος ήταν πολλαπλάσιος σε σχέση τα θύματα».
Παρομοίασαν την υγειονομική κρίση με παγκόσμιο πόλεμο που προκάλεσε ένας αόρατος εχθρός. Και πράγματι αν και τα θύματα δεν ξεπέρασαν ούτε το 1% συγκριτικά με το 2ου παγκοσμίου πολέμου οι επιπτώσεις στη παγκόσμια οικονομία και απασχόληση ήσαν τεράστιες. Η ύφεση τη πρώτη χρονιά ξεπέρασε το 10% ξεπερνώντας κατά πολύ την πρόβλεψη του ΔΝΤ που ήταν στο 3%. Η ανεργία έφθασε σε επίπεδο ρεκόρ και ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας κατέρρευσαν όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές οι κατασκευές και το λιανικό εμπόριο. Η απειλή της πείνας σε μεγάλα τμήματα πληθυσμού θα μπορούσε να δημιουργήσει κοινωνικά εκρηκτικές διαστάσεις.

1. Η μισθωτή εργασία και τα όρια της. H πρόκληση

της Κοινωνικής Οικονομίας

«Στη μετάβαση από την 3η στην 4η βιομηχανική επανάσταση, η εργασία βιώνει μια βαθιά αναδιάρθρωση με χαρακτηριστικό στοιχείο τη μείωση της μισθωτής εργασίας.. Η εργασία ανακαλύπτεται εκ νέου σε πολλούς νέους τομείς. Ως αποτέλεσμα, πολλοί θα αναγκαστούν να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι, πέρα από την αμειβόμενη εργασία. Βρισκόμαστε σε ιστορικό σημείο καμπής καθώς λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και των λεγόμενων νέων τεχνολογικών ευκαιριών περιορίζεται η δημιουργία θέσεων εργασίας από εργοδότες οι οποίοι δραστηριοποιούνται κυρίως στη αγορά και το κράτος. Και αυτό φυσικά έρχεται σε αντίθεση με την καθιερωμένη αντίληψη ότι κάθε τεχνολογική πρόοδος αναπτύσσει απεριόριστα τη προσφορά και τη ζήτηση για τους εργαζόμενους.

Ο συνεργατισμός και η συνεταιριστική οικονομία είναι το αντίδοτο στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Ακόμη και αν αντιμετωπιστούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και αντιμετωπιστεί το δημόσιο χρέος της χώρας, μια βασική παρενέργεια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δε δύναται να αντιμετωπιστεί: το πρόβλημα της διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας.