Σήμερα την 30/07/2013 Οι Δήμοι που υπογράφουν το παρακάτω Σύμφωνο Συνεργασίας και το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών, και άλλοi κοινωνικοί φορείς, συνομολογούν και συναποδέχονται την από κοινού πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τη συμβολή και συνδρομή των οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών στην συγκρότηση κοινωνικού Κεφαλαίου και ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

οι κάτωθι Συμβαλλόμενοι:

Π.Χ

ΔΗΜΟΙ

ΕΝΩΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΑ

Άρθρο 1^ο

Προοίμιο

Ο θεσμός της κοινωνικής οικονομίας στην Ευρώπη είναι ένας προνομιακός χώρος άσκησης κοινωνικής πολιτικής στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τόσο στην προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών για τους πολίτες όσο και ως αποτελεσματικό εργαλείο αντιμετώπισης της ανεργίας και της φτώχειας με την συνέργεια των οργανώσεων της κοινωνίας Πολιτών.

Ο θεσμός αυτός εκτός των άλλων διευκολύνει και ελαφρύνει τη κεντρική Διοίκηση από τη υπερφόρτωση των υποχρεώσεων της κοινωνικής πρόνοιας και την γραφειοκρατία προσφέροντας δομές στήριξης που βρίσκονται εγγύτερα στο πολίτη, έχουν λιγότερο φορολογικό κόστος, και λιγότερες απώλειες πόρων λόγω γραφειοκρατικής τριβής,   αφού ενσωματώνουν πόρους από τον εθελοντισμό και από τη προσφορά κοινωνικής αλληλεγγύης. Στη χώρα μας το έλλειμμα ανάπτυξης της κοινωνικής οικονομίας σε σύγκριση με το μέσο Ευρωπαϊκό όρο είναι ένα αρνητικό δεδομένο και αντανακλά το βάθος της κρίσης που αποτυπώνεται σε θεσμικό έλλειμμα που ζημιώνει εκτός των άλλων και τη αποτελεσματικότητα της Τ.Α.

Παράλληλα, αυτό έχει ως συνέπεια να εκτρέπονται οι πόροι του Ευρωπαϊκού κοινωνικού Ταμείου, που έχουν προορισμό τη ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας δράσεις στο χώρο της Τ.Α και των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών και να αναλώνονται σε άλλους σκοπούς. Με συνέπεια για δύο δεκαετίες πλέον να μην αποδίδουν παρά ελάχιστα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα στη ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού στη αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας και αυτό συμβαίνει όπως είναι γνωστό για γραφειοκρατικούς λόγους και πελατειακές πολιτικές σχέσεις.

Λαμβάνοντας υπόψη, αυτό το θεσμικό έλλειμμα από την μια πλευρά και από την άλλη και την δυνατότητα που έχουν οι Δήμοι να συμπράξουν με τους κοινωνικούς φορείς και συνεταιρισμούς κάθε περιοχής και να δημιουργήσουν μια νέα κοινωνική δυναμική.

Την ανάγκη για την αντιμετώπιση της φτωχοποίησης των πόλεων , τη διόγκωση των ανισοτήτων που χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας.

Την ανεργία ιδίως των νέων, της έλλειψης ευκαιριών, σε μια περίοδο που την μια μεριά βιώνουμε ως κοινωνία την μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση και από την άλλη αφθονούν οι διαθέσιμοι υλικοί πόροι, οι τεχνολογικές δυνατότητες και οι ανθρώπινοι πόροι, από τη σκοπιά της εκπαίδευσης και δεξιοτήτων.

Την ωρίμανση των συνθηκών για τη σημασία της κοινωνικής οικονομίας στη Ελλάδα που έχει επέλθει μεσούσης της κρίσης.

Τα κίνητρα που δίνει ο νόμος 4019 του 11για την κοινωνική οικονομία με τις οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών, τα Επιμελητήρια, συνεταιρισμούς και τοπικές επαγγελματικές ενώσεις και σωματεία για τη δημιουργία «Κοινωνικών Αναπτυξιακών Συμπράξεων» με τη Τ.Α. και τα οποία ως τώρα δεν έχουν αξιοποιηθεί.

Δημιουργείται η ανάγκη σύναψης Σύμφωνου Συνεργασίας για την Κοινωνική Οικονομία σε εθνικό επίπεδο, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τις οργανώσεις της κοινωνίας Πολιτών και Σύμφωνα Συνεργασίας σε περιφερειακό επίπεδο με τους κατά τόπους Δήμους, με τελικό σκοπό τη προώθηση της κοινωνικής οικονομίας, κοινωνικής επιχειρηματικότητας και απασχόλησης σε τοπικό επίπεδο.

Άρθρο 2^ο

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος Συμφώνου συνεργασίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με τις ενώσεις των οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών και Περιφερειακά παρατηρητήρια είναι η από κοινού πρωτοβουλία και συνεργασία για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας στη Τοπική Αυτοδιοίκηση με τη δημιουργία Κοινωνικών Αναπτυξιακών Συμπράξεων’’ που θα αποτελέσουν και της δομές στήριξης της κοινωνικής οικονομίας .

Σκοπός επίσης είναι, η διαμόρφωση συνθηκών για τη σύνθεση των κατακερματισμένων υλικών και ανθρώπινων πόρων βάσει των οποίων μπορούν να δημιουργηθούν νέες κοινωνικές επιχειρήσεις, αξιοποιώντας ανενεργούς υλικούς πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κρατικών οργανισμών και ιδρυμάτων όπως ανενεργές πάγιες κτιριακές εγκαταστάσεις και αγροτεμάχια, καθώς και χώρους εκθετηρίων για έκθεση προϊόντων σε δημοτικούς και δημόσιους χώρους.

Η δημιουργία προϋποθέσεων κοινωνικής συμμετοχής και συγκρότησης κοινωνικού κεφαλαίου για τη ανάπτυξη κοινωνικής επιχειρηματικότητας με στόχο την αξιοποίηση ανενεργών υλικών και ανθρώπινων πόρων σε τοπικό επίπεδο αλλά και η δημιουργία πρόσθετων θεσμικών εργαλείων στην αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας.

Ειδικότερος στόχος είναι, η ενίσχυση της δημιουργίας κοινωνικών επιχειρήσεων (Κοιν.Σ.Επ.) σύμφωνα με τον νόμο 4019-11 και η προσέγγιση του Ευρωπαϊκού μέσου όρου στην ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα με τις παρακάτω προτεραιότητες στη παρούσα συγκυρία:

Τη δημιουργία δημοτικών αλληλέγγυων αγορών στους Δήμους στο γενικότερο πλαίσιο του δίκαιου εμπορίου, σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα με τη εξασφάλιση της συνεργασίας για προμήθειες από αγροτικούς Δήμους – συνεταιρισμούς και ενώσεις παραγωγών χωρίς μεσάζοντες και με την υποστήριξη   καταναλωτικών οργανώσεων ώστε να αναπτυχθεί ένας βιώσιμος θεσμός ανταλλαγών εξασφαλίζοντας έτσι, πολύ μικρότερο κόστος για τους καταναλωτές και παράλληλα οφέλη για τους παραγωγούς.

Την ενίσχυση της κοινωνικά υποστηριζόμενης Γεωργίας και των Κοινωνικών αγροκτημάτων για τη ενίσχυση του παραπάνω σκοπού.

Τη δημιουργία Κοινωνικών επιχειρήσεων Κοιν.Σε.Π στους τομείς που ενδιαφέρει τους συνεργαζόμενους Δήμους όπως π.χ για παιδικούς - βρεφονηπιακούς σταθμούς, Κοιν.Σε.Π για αδύναμες κοινωνικές ομάδες, ηλικιωμένους, ΑΜΕΑ, αστέγους κ.α.π. εξασφαλίζοντας μικρότερο ετήσιο κόστος για τους Δήμους και καλύτερες υπηρεσίες, απαλλάσσοντας, σε μεγάλο βαθμό τους Δήμους από τη χαμηλή απόδοση της δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας.

Τη δημιουργία Κοινωνικών επιχειρήσεων πολιτιστικής και πράσινης επιχειρηματικότητας, Ήπιες & Εναλλακτικές μορφές ενέργειας για τη εξοικονόμηση πόρων από τη κατανάλωση ενέργειας π.χ αντλιοστάσια πάρκα κτλ.

Με τη ψηφιοποίηση των αρχείων σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη βάση της αυτεπιστασίας με υλοποίηση ενός ειδικού προγράμματος κοινωφελούς εργασίας για ψηφιοποίηση αρχείων πολεοδομίας και άλλων υπηρεσιών με σκοπό την εξυπηρέτηση του πολίτη με το σύστημα ανοικτής διακυβέρνησης open gov. με παράλληλο στόχο και την ενσωμάτωση της συμμετοχικότητας του πολίτη στη τοπική διακυβέρνηση.

Αναφορικά με την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών των ΚοινΣΕπ και των Αναπτυξιακών Συμπράξεων, ο σχεδιασμός προβλέπει τη δημιουργία ενός θεσμικού εργαλείου τοπικών και περιφερειακών εκθέσεων προϊόντων και υπηρεσιών φορέων κοινωνικής οικονομίας, συνεταιρισμών, πράσινης ανάπτυξης και βιολογικών προϊόντων ώστε να προβάλλονται οι αντίστοιχες πρωτοβουλίες και προϊόντα..

Οι εκθέσεις αυτές θα συνενώνουν δράσεις κοινωνικών συμπράξεων, κοινωνικής εταιρικής ευθύνης, τοπικά προϊόντα ποιότητας, βιολογικά προϊόντα, δράσεις αγροτουρισμού – οικοτουρισμού και θα αναδεικνύουν κοινωφελή προγράμματα και υπηρεσίες στον τομέα της υγείας και της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Η σύνδεση των Κοινωνικών Αναπτυξιακών Συμπράξεων με θεσμούς κοινωνικοποίησης της γνώσης, όπως Ελεύθερα Ανοικτά Πανεπιστήμια, ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες, κοινωνικά δίκτυα, διακρατικές συνεργασίες, διεθνή forums, εκθέσεις καινοτομικών προϊόντων με στόχο τη δημιουργία ενός επικοινωνιακού συστήματος καινοτόμων ιδεών και πρακτικών σε επίπεδο ΤΑ.

Άρθρο 3^ο

ΘΕΣΜΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ κοινωνικές αναπτυξιακές Συμπράξεις .Κοιν.ΣΕ.Π Διαδικασίες -Δια βίου Μάθησης και διαχείρισης Γνώσης-

Το βασικό προτεινόμενο εργαλείο της θεσμικής πρωτοβουλίας είναι η οργανωτική δομή των Περιφερειακών ‘‘Κοινωνικών Αναπτυξιακών Συμπράξεων’’ με στόχο τη δικτύωση οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών και κοινωνικών επιχειρήσεων για τη στήριξη των ΚοινΣΕπ και των άλλων κοινωνικών επιχειρήσεων σε περιφερειακό επίπεδο.

Πρόκειται για τις δομές που προβλέπονται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού και καθυστερεί η υλοποιησή του προσκρούοντας σε γραφειοκρατικά εμπόδια της Κεντρικής Διοίκησης ενώ θα μπορούσε να υλοποιηθεί στη βάση των κοινωνικών Αναπτυξιακών Συμπράξεων με άξονα το θεσμό της Τ.Α.

Παράλληλα, μέσω των Αναπτυξιακών Συμπράξεων μπορεί να εξασφαλιστούν οι συμβάσεις για δημοτικές προμήθειες και υπηρεσίες που μπορούν να κινητοποιήσουν την όλη διαδικασία..

Σε αυτό το πλαίσιο οι δομές και ο μηχανισμός στήριξης οφείλει κατά αρχή να είναι μηχανισμός διαχείρισης γνώσης- οργάνωση παραγωγής γνώσης και κατ΄επέκταση διάδοσης της γνώσης, που εν γένει θεωρείται και βασικός πόρος για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας.

Δημιουργίας έτσι, αναπτυξιακά κίνητρα, μπορούν να συσταθούν συγκεκριμένες οργανωτικές δομές-Αναπτυξιακών Συμπράξεων   μεταξύ των Δήμων Περιφερειακών ενώσεων και Παρατηρητήριων χωρίς να επιβαρύνουν τον τακτικό προϋπολογισμό των Δήμων, αξιοποιώντας πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου.

Αυτό σημαίνει δομές οι οποίες μπορούν να εμπνεύσουν να επιμορφώσουν και να κινητοποιήσουν ανθρώπινους και υλικούς πόρους. Να μοχλεύσουν την ενεργό συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων στην υπόθεση αυτή και οι συνέργειες μεταξύ τους για την αναβάθμιση του πεδίου.

Δομές οι οποίες μπορούν να κατευθύνουν και να συμβουλεύσουν στη συγκέντρωση κοινωνικού και διανοητικού κεφαλαίου, αλλά και χρηματικού επενδυτικού κεφαλαίου μέσω των Αναπτυξιακών Συμπράξεων που συμμετέχουν και οι (Κοιν.Σ.Επ.). Δομές συγκέντρωσης και διαχείρισης γνώσης που με τη μορφή ψηφιακού περιεχομένου, εγχειριδίων και πλατφόρμας ηλεκτρονικής μάθησης (e-learning) και σχετικό wiki μπορούν να καταστούν βιώσιμες πέραν της διάρκειας της προγραμματικής περιόδου.

Επισημαίνεται εξ αρχής ότι ένας μηχανισμός δικτύωσης και οργάνωσης οφείλει να εξυπηρετεί το σύνθετο έργο της κινητοποίησης των ανθρώπινων πόρων και της δικτύωσης των κοινωνικών επιχειρήσεων από όλες τις πλευρές – πολίτες, καταναλωτές, επαγγελματίες, παραγωγούς, κοινωνικούς φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Έτσι, τα διάφορα επιδόματα ανεργίας, με την κατάλληλη διάχυση τεχνογνωσίας μπορούν να μετασχηματιστούν σε κεφάλαιο κίνησης για νέες επιχειρήσεις εξασφαλίζοντας με τη σειρά τους ως ένα βαθμό τη διάθεση προϊόντων και υπηρεσιών σε προσιτές τιμές.

Μπορούν επίσης να οικοδομηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ καταναλωτικών και άλλων συλλογικών οργανώσεων με παραγωγικές οργανώσεις, με στόχο τον περιορισμό της διαμεσολάβησης στη διακίνηση προϊόντων προς όφελος και των δυο πλευρών και της κοινωνίας γενικότερα. Δραστική επίσης μείωση του κόστους διαμεσολάβησης της γνώσης για την ίδρυση και λειτουργία μιας κοινωνικής επιχείρησης, περιορίζοντας έτσι το κόστος συμβουλευτικής .

Αυτές οι κοινωνικές συμπράξεις σε τοπικό επίπεδο μπορούν να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία και υποστήριξη κοινωνικών παντοπωλείων, ιατρείων και κοινωνικών αγροκτημάτων και κοινωνικών αγορών.

Επί παραδείγματι, στην επιχειρηματικότητα της υψηλής κοινωνικής αποστολής, όπως είναι η Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία, η οποία μπορεί να παρακινήσει νέους αγρότες στην ανάπτυξη αγροτικής επιχειρηματικότητας και της ενίσχυσης μέσω αυτής της απασχόλησης. Αλλά και στην επιχειρηματικότητα διαδικτύου που είναι ο προνομιακός χώρος της μεγάλης κοινότητας των οργανώσεων της κοινωνίας.

Σε αυτά τα βασικά συστατικά της ιδιαιτερότητας της κοινωνικής οικονομίας και των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων στην δημιουργία θέσεων εργασίας, πρέπει να ανταποκρίνεται συνολικά ο σχεδιασμός και τα εργαλεία του μηχανισμού στήριξης.

Άρθρο 4^Ο

Κοινωνικά δίκτυα και δομές στήριξης της κοινωνικής οικονομίας στην Τ.Α

Η δομημένη συμμετοχή και τα κοινωνικά δίκτυα των οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών είναι ο καταλύτης και προπομπός της κοινωνικής οικονομίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο .

Οι Δήμοι που αναγνωρίζουν το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και τη δυναμική της κοινωνικής οικονομίας στις προηγμένες κοινωνίες της Ευρώπης, έχουν κάθε λόγο να αντλήσουν αυτή την δυναμική υπέρ της Τοπικής ανάπτυξης με εργαλείο την δημιουργία συνεκτικού ιστού των διαφόρων κοινωνικών δικτύων, θεσμών αλληλεγγύης,. κοινωνικής δράσης και καλών πρακτικών.

Η Στρατηγική αυτή περιλαμβάνει ενεργή διαχείριση της γνώσης για τη κοινωνική οικονομία(στρατηγική κινητοποίησης ώθησης) με εργαλεία διάδοσης και κοινωνικοποίησης της γνώσης, τα οποία μπορούν να συνοψίζονται σε ένα λεξικό για την κοινωνική οικονομία και τις κοινωνικές επιχειρήσεις

Τα διαδικτυακά εργαλεία δικτύωσης και ενημέρωσης που προτείνονται θα πρέπει να είναι σε αντιστοίχιση και αλληλόδραση με τα περιφερειακά δίκτυα των Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών, τις υφιστάμενες κοινωνικές επιχειρήσεις και τις ομάδες στόχους ανέργων, ΑΜΕΑ, νέων, ομάδων απειλούμενων από την ανεργία.

Να παρέχουν στοχευμένες πληροφορίες και διάδοση γνώσης για τις ομάδες και τα δίκτυα που προωθούν την υπόθεση της κοινωνικής οικονομίας.

Στόχος η άμεση και χρηστική ενημέρωση με ζητούμενο πώς μπορούν να αξιοποιήσουν το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο των ΚοινΣΕπ, την κοινωνική εμπειρία σ’ αυτό το πεδίο και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που υπάρχουν.

Διευκολύνοντας έτσι, μέσα από την κινητοποίηση των θεσμών αλληλεγγύης την συμμετοχή σε επιχειρηματικές συνεταιριστικές πρωτοβουλίες, ομάδες κοινωνικού αποκλεισμού και ΑΜΕΑ.

Οι κοινές προδιαγραφές οργάνωσης και λειτουργίας των Περιφερειακών Μηχανισμών Υποστήριξης των Κοιν.Σ.Eπ. θα βασιστούν αφ’ ενός στα περιφερειακά παρατηρητήρια ως ομόσπονδα τμήματα του προβλεπόμενου Εθνικού Παρατηρητηρίου για την Κοινωνική Οικονομία και αφ’ ετέρου στα Σύμφωνα συνεργασίας με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και άλλους φορείς όπως τα Επιμελητήρια.

Αυτές οι δομές οργάνωσης ταιριάζουν με τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές και μπορούν να ενσωματωθούν στον κεντρικό μηχανισμό υποστήριξης. Έτσι η τοπική δυναμική μπορεί να εκδηλωθεί αποτελεσματικά με την αξιοποίηση της ευρωπαϊκής εμπειρίας στο πεδίο της Κοινωνικής Οικονομίας και στην ενθάρρυνση διακρατικών πρωτοβουλιών συνεργασίας.

Επίσης θα βασιστούν στην οριζόντια δικτύωση σε κάθε περιφέρεια συλλογικών οργανώσεων που ενδιαφέρονται και προωθούν την κοινωνική επιχειρηματικότητα, όπως εθελοντικών ανθρωπιστικών οργανώσεων, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών, καθώς και καταναλωτικών κινημάτων και οργανώσεων της γειτονιάς.

Τα δίκτυα αυτά μπορούν επίσης να συμβάλουν στη διάχυση ενημέρωσης και τεχνογνωσίας και εν τέλει στη δημιουργία και στήριξη νέων ΚοινΣΕπ.

Σε αυτό το πλαίσιο Οι Κοινωνικές Συμπράξεις αναλαμβάνουν να εκπονήσουν τα απαραίτητα Στρατηγικά Σχεδία (Master Plan) για την πλοήγηση των σχετικών δράσεων που πρέπει να υλοποιηθούν με βάση τις παραπάνω παραδοχές για θεσμικές καινοτομίες.

Τέλος, οι περιφερειακές Ενώσεις και τα Παρατηρητήρια αναλαμβάνουν από κοινού με τους Δήμους την ωρίμανση της όλης διαδικασίας, καθώς και την προώθηση της δημοσιότητας και οργανωτικής επικοινωνίας μέσω Διαδικτύου, την υλοποίηση ημερίδων και εργαστηρίων μάθησης για την συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στο όλο εγχείρημα.

 Άρθρο 5

Συμφωνούν σε ένα κοινό πλαίσιο δράσης που περιλαμβάνει:

1.Διαβουλεύσεις των Δήμων με την συμμετοχή των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών για την εφαρμογή προγραμμάτων κοινωνικής οικονομίας.

2.Την δημιουργία μιας βάσης δεδομένων για την προώθηση τεχνογνωσίας και καλών πρακτικών σε όλους τους δήμους και τους κοινωνικούς φορείς της χώρας .

3.Την δυνατότητα χρηματοδότησης του σχεδίου απευθείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την σύσταση Σύμπραξης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Οργανώσεων Κοινωνίας Πολιτών, κοινωνικών επιχειρήσεων και ιδιωτών.

4.Υποβολή διακρατικών προγραμμάτων για τον ίδιο σκοπό.

5.Κοινοπραξίες Δήμων και οργανώσεων Πολιτών για την εφαρμογή πιλοτικών σχεδίων δράσης σε περιφερειακό επίπεδο.

6.Την διοργάνωση ετήσιου συνεδρίου με θέμα την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας.

7.Επεξεργασία κοινού υπομνήματος προς τα αρμόδια υπουργεία για ένταξη μέτρων υποστήριξης των επιχειρηματικών σχεδίων για την ανάπτυξη των Κοιν,Σε.π

8.Συνεργασία για την προώθηση των θεματικών εργαστηρίων για το περιβάλλον με στόχο την εκπαίδευση στελεχών που καλούνται να οργανώσουν και να εφαρμόσουν σχετικές πολιτικές.

9.Την διοργάνωση εκθέσεων προϊόντων και δράσεων σε κάθε Δήμο που σχετίζονται με το περιβάλλον κοινωνικής οικονομίας .

10. Την συνεργασία σε επίπεδο δημοσιότητας και προβολής με στόχο την καλύτερη δυνατή ενημέρωση των πολιτών για το περιεχόμενο και την εμβέλεια των προαναφερόμενων δράσεων.

Το παρόν δύναται να τροποποιηθεί εγγράφως και αποτελεί το πλαίσιο της αρχικής συμφωνίας για συνεργασία το οποίο θα προσαρμόζεται κάθε φορά με τα νέα δεδομένα που θα προκύπτουν.

Οι συμβαλλόμενοι: