Γράφει ο Φώτης Παπαϊωάννου
Κοινωνιολόγος

Η παρατεταμένη κρίση του ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας, με τη συνεχή διόγκωση των φαινομένων της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της υπερκαταναλωτικής κουλτούρας σε βάρος του περιβάλλοντος, τα εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς και οι οικονομικές ανισότητες προκάλεσαν κενά, ελλείμματα πολιτικά, θεσμικά, καθώς και ανάγκη χάραξης νέων πολιτικών και κατευθύνσεων για την επίλυσή τους. Στο πλαίσιο αυτό η άνοδος των νέων μορφών κοινωνικής οικονομίας, των εθελοντικών ή μη κερδοσκοπικών - κυβερνητικών οργανώσεων, η διεύρυνση, δηλαδή, της λεγόμενης «κοινωνίας των πολιτών» εκτός του ότι βρήκε πεδία δράσης πολλαπλά, αναδείχτηκε σε πολλούς τομείς «δύναμη», δύναμη αντίστασης, συμμετοχικότητας, ελέγχου, «φωνή συνείδησης» ταγμένη σε ουμανιστικά ιδανικά, που τόσο απαραίτητα είναι στην εποχή μας.

Διαβάστε περισσότερα...